Van bakfiets tot Berlingo

Volksverheffing en esthetische opvoeding: grootse termen die een eeuw geleden het fundament vormden van de vereniging *Kunst aan het Volk*. Marie de Roode Heijermans wilde arbeiders via tentoonstellingen en cursussen liefde voor kunst bijbrengen. Jaren later probeerde Aat Veldhoen met zijn bakfiets een vergelijkbare missie, zij het met een rebels randje. En nu? Zart brengt kunst naar de mensen, zonder politieke agenda, maar misschien wel met een vleugje onbedoelde volksverheffing. 

Waarom kunst naar de mensen brengen?

De kloof tussen kunst en een groot deel van het publiek blijft bestaan. Kunst wordt vaak als ontoegankelijk ervaren, terwijl het een huis kan verrijken en verhalen kan vertellen. Zart laat mensen zien dat kunst niet elitair hoeft te zijn. Geen verheffing uit ideologie, maar een ervaring die het leven simpelweg mooier maakt. 

De bakfiets van Veldhoen en de Berlingo van Zart

Waar Veldhoen met goedkope etsen de kunstmarkt wilde opschudden, rijdt Zart met een Berlingo om exclusieve kunstwerken in de huiskamers van klanten te laten zien. Geen goedkope massaproductie, maar kunst die past en raakt. Of dat esthetische opvoeding is? Misschien. Maar dan zonder de pretenties.

Van verheffen naar beleven

*Kunst aan het Volk* streefde naar smaakopvoeding; Zart draait om de beleving. Geen ingewikkelde theorieën of cursussen, maar kunst die je thuis ervaart en begrijpt. Kunst hoeft niet elitair te zijn – zolang het maar mooi is en raakt. 

Een missie zonder illusies

We hebben niet de ambitie om de kunstmarkt te veranderen of een ideologische boodschap uit te dragen. Wel merken we dat onze aanpak werkt. Mensen ontdekken kunst die ze anders nooit zouden zien. Misschien dat Zart toch, heel onbedoeld, een stukje volksverheffing bereikt. Of we nu met een bakfiets of een Berlingo rijden, het doel blijft hetzelfde: kunst toegankelijk maken, zonder in te leveren op kwaliteit.